20 nov 2011
awak. saya sayangkan awak. masih sayangkan awak.
saya tak mampu membenci awak.
awak baik sangat pada saya.
kenapa saya jahat? saya rasa tak adil untuk awak.
awak terlalu mengambil berat tentang saya.
sampai saya pernah cakap... "rimaslah!!"
tapi awak diam dan senyum saja.
saya sakit hati tengok awak tak marah saya.
apa masalah awak?
lepas tu! awak suka sangat curi-curi ambil gambar saya! kenapa?
awak tak jawab juga! diamlah! sampai bila?
semakin marah saya dibuatnya!
suatu hari saya rasa sunyi sangat,
kenapa ya? mata saya pula mencari-cari sesuatu.
kemudian baru saya sedar, awak tiada disisi saya ketika saya memerlukan awak.
awak! awak kat mana? kenapa awak tak telefon saya?
kenapa awak tak mesej saya? saya menanti dengan penuh harapan.
saya rasa seperti kosong.
tiba-tiba~
saya lihat kawan awak datang sambil menangis.
saya pelik, dan tanya dia.
dia diam dan terus menangis.
saya mula rasa lain macam. saya paksa dia!
dan dia bagitau saya.....
awak dalam wad ICU.
sebab???
sebab awak kena langgar dengan kereta.
tak sangka air mata mula mengalir diwajah saya.
saya terus ke hospital, mencari awak.
awak! tolong bertahan. saya datang.
saya sempat melihat awak dalam wad.
awak kritis sangat, mata awak terbuka, dan awak melihat saya.
kemudian awak melihat ke arah satu sudut.
saya melihat juga, dan saya ternampak satu kotak kecil.
saya pergi ke situ, dan memngambilnya.
bila saya buka, saya lihat banyak kepingan gambar yang awak ambil.
semua gambar saya.
gambar ketika saya ketawa, marah, merajuk, sedih, termenung, semua ada.
dan di belakang kepingan gambar itu, awak tulis tarikh dan apa yang berlaku pada saya ketika itu.
saya membaca semuanya!
dan saya terlihat sekeping surat di atas meja yang agak kotor, kerana terkena kesan darah sedikit.
saya membuka dan membacanya.
"awak selalu marah saya, dan bersikap kasar terhadap saya, awak selalu menolak saya ketika saya mendekati awak, awak selalu menengking saya ketika saya mengambil gambar awak. tapi hari ini, saya tahu, awak akan senyum dan menangis bila melihat hadiah ini. saya tahu awak akan suka, dan saya nak awak tahu kenapa saya diam dengan segala kelakuan awak. sebab saya sangat mencintai awak. awaklah cinta terakhir saya.
p/s: maafkan saya sebab terlambat bagi hadiah hari jadi untuk awak."
saya mula menangis ketika membaca semua ini.
saya sedar saya tak menghargai awak selama ini.
saya sedar saya teruk. tapi saya ego! keras kepala!
saat saya menoleh kebelakang, awak bernafas semakin kuat, keadaan awak tenat.
tangan awak erat mengenggam tangan saya.
satu nafas panjang dihembus perlahan-lahan.
mata awak terpejam rapat.
jantung awak tidak lagi berdegup.
awak...awak...awak...awak..!!!!!
kenapa!??? kenapa awak tinggalkan saya??
awak kata sayalah cinta terakhir awak! tapi awak adalah cinta PERTAMA saya...!!
saya menangis di kubur awak..satu bisikan dari hati saya untuk awak di sana...
~dan awak juga cinta TERAKHIR saya...
*menyiram air bunga di atas tanah merah*
sakura, 01:14am
No comments:
Post a Comment